Miał on być następcą modelu XK, ale szefowie chcieli by nawiązywał on bardziej do legendarnego E-Type z lat 60 i 70. Na początku przedstawiono wersję coupe, która swoim charakterystycznym „garbem” przypominała linię E-Type’a. Poza tym, sylwetka była bardzo zgrabna i zdradzała, iż auto w odpowiednich rękach nie będzie grzeczne. Niedługo później pojawił się także roadster ze składanym dachem. Obie odmiany były przewidziane dla 2 osób.
Początkowo dostępne były 3 wersje silnikowe – najsłabsza była 3-litrowa V6 z mechaniczną sprężarką rozwijająca 340 KM. Odmiana S z tym samym silnikiem, została wzbogacona m.in. o sportowy układ wydechowy, mechaniczny mechanizm różnicowy i dodatkowe 40 KM. Topowa odmiana miała pod maską 5-litrową widlastą „ósemkę” o mocy 495 KM. Standardowo napędzane były tylne koła, ale można także domówić napęd na 4 koła. Za przeniesienie momentu obrotowego odpowiadać mogła zarówna skrzynia manualna o 6 przełożeniach jak i 8-stopniowy automat.
